C4 gekregen op 08 augustus 2019
Aug 2019: Omwille van een eerlijke persoonlijke beoordeling als "Google Guide", gebaseerd op mijn 6 jaar lange ervaring, als lijnverantwoordelijke bij Metalon (in onderaanneming op de site van Kuraray/Eval), ben ik op 8 augustus ontslagen met "onmiddellijke ingang". Mijn vrije en eerlijke 'eigen' mening (over mijn persoonlijke ervaring) werd niet echt gewaardeerd door mijn werkgever. Mijn review gaat hier dus enkel over mijn contract bij Metalon (niet over Eval) Metalon werkte in onderaanneming (op de site van Kuraray in Zwijndrecht).
We stonden daar in paritair comité 136 (papier & karton), maar buiten de productie- en controle documenten die we invulden, was daar van papier & karton weinig te zien. Ik kuiste in het verleden 'dagelijks' chemische wax-filters, buizen en blenders uit en moest werken met explosievrije stofzuigers en een antistatische schort tegen stofexplosie. (uitleg overbodig...)
Algauw ondervond ik na enkele maanden (wettelijke) zaken, die ontbraken en die ik voor mezelf (en de collega's) stelselmatig heb aangekaart bij Metalon, omdat ik vond dat iedere werknemer verplichtingen heeft naar zijn baas toe, maar OOK RECHTEN heeft.
Ik kaartte o.a. de volgende punten aan:
* 2 extra feestdagen die volgens de "CAO pc136" moesten gegeven worden, waren al meer dan 10 jaar onbekend bij de collega's. De CAO werd dus strikt genomen niet gevolgd. (is 'natuurlijk' direct in orde gekomen.)
* We hadden lockers (kastjes) in een oude barak, die niet vast konden. (is nochtans verplicht) Er verdween meermaals geld, dat voor discussies en valse verdenkingen zorgde, dus hier heb ik ook mijn nek voor uitgestoken en mijn meerdere verantwoordelijk gesteld. Lockers moeten vast kunnen. (nadien dan hangsloten gekregen.) Door jaren nadien naar een deftig gebouw van Eval te verhuizen was dit een pak beter.
* Onze kledij kon niet gewassen worden. Door het (chemisch) stof waren onze broeken dagelijks vuil, maar iedereen moest zijn kledij (op onze site) zelf wassen. Dit gebeurde al jaren zo. (niet wettig) Dus dit is na 4 jaar "blijven aandringen" ook in orde gekomen. Veel te laat, maar beter laat dan nooit. (nu dan toch voor de 'overblijvende' collega's)
* Telkens er een TA (technische shut down) was op de site, dan werden wij als "papier & karton fanaten" omgedoopt tot "kraanwacht". Een onbestaande functie, die ons blootstelde aan gevaren, die helemaal niet overeen kwamen met de taken die ons paritair comité vermeldde. Telkens vroeg ik uitleg of we hier met alles (vooral qua veiligheid) wel in orde waren, maar hier heb ik nooit antwoord op gekregen.
* We werden in het begin (de eerste jaren - telkens in de week van de late) vaak op vrijdag (1 dag) van de 'late' naar de 'dagploeg' gezet (met wettelijk te weinig rusturen tussen 2 shiften). Gewoon omdat dan tegen 't vrijdags bleek, dat er te weinig werk was. We wisten dit dan pas zeker, "1 dag op voorhand" en konden dus nooit 'weken op voorhand' privé (toekomst) planning maken op die vrijdagen met de late. Want 'druk' was met de late komen en 'kalm' was met de dag komen (?) Dit is ook aangekaart en aangepast.
Dit zijn maar 'een paar' zaken, waar ik mijn nek voor uitstak, daar waar dit eigenlijk al jaren automatisch in orde had moeten zijn via de firma zelf. Dus ik was duidelijk een lastpost, blijkbaar. Ik was te kritisch, omdat ik "normale standaardrechten" aankaartte, die op mijn vorig werk doodnormaal waren. Die vorige firma (Crown Verpakking) sloot in 2012 na een internationale reorganisatie. Ik had daar 31 jaar trouwe dienst. Wat een verschil met deze laatste KMO. En dat "opkomen voor mijn eigen rechten" kostte me dus nu mijn job.
Ze moesten mijn (ontslag)rede "in mijn online review" gaan zoeken, want op mijn werk viel er duidelijk niets aan te merken. Ik kwam mijn verplichtingen na, maar eiste ook mijn rechten. Doodnormaal.
En wanneer ik op een gegeven moment de 'vertrouwenspersoon' van mijn firma wilde contacteren (in vertrouwen een probleem wilde aankaarten), dan bleek dit volgens mijn arbeidscontract, mijn eigen directeur te zijn. (ook nog eens onwettig.) Ik ben dus eigenlijk ontslagen, "door mijn vertrouwenspersoon", wanneer je het letterlijk neemt, zoals het in mijn contract staat. (?) Je zou je voor minder vragen gaan stellen, volgens mij.
Er heerste een totaal gesloten cultuur daar bij ons, zodat er op 'honderden mails', waarin ik allerlei zaken aankaartte (qua veiligheid, organisatie, verslag van de shift uitbracht en voorstellen deed) bijna NOOIT schriftelijk werd geantwoord. (?) - Ik kaartte alles op papier aan, want woorden werden nogal snel vergeten of verkeerd doorverteld. Dat maakt, dat ik een arsenaal heb van "wat ik daar allemaal gedaan, aangekaart en gezegd heb." (een noodzaak, want we zagen onze directeur nooit.)
6 jaar dienst, ZONDER enig evaluatie- of functioneringsgesprek. (?)
En 3 maand na mijn ontslag moest ik ZELF de firma nog eens wakker schudden om mijn C4 op te sturen. Een document dat je wettelijk moet krijgen na de laatste werkdag.
Ik heb daar vooral geleerd, hoe je (zonder vakbond in de firma) voor jezelf (onbeschermd) moet durven opkomen. Want waar je (minimum) recht op hebt, moet je krijgen en wat je verplicht bent (naar je werkgever toe), moet je ook nakomen. Dat noem ik "wederzijds respect". Maar dat wederzijdse ontbrak bij Metalon, volgens mij. Het verloop van personeel bewijst dit alles.
Ikzelf heb als lijnverantwoordelijke op die 6 jaar, net geteld 17 mensen mogen opleiden, waarvan de meesten terug (zelf) ergens anders gaan werken zijn.
En van een vakbondslid van Eval kreeg ik de volgende commentaar:
P.S. Ik was hier de eerste 6 maanden als goedkope IBO-er aangenomen.
Reacties
Een reactie posten