Tekenen is ontspannend

Van kleins af aan, vond ik tekenen (en ook schilderen) wel leuk. Ik ben de laatste om  te zeggen dat ik "enig talent" zou hebben, maar ik hoorde het anderen vroeger wel eens zeggen, dat ik niet slecht was. Vooral ook in school, vond ik (plastisch en technisch) tekenen heel leuk en dat zag je dan ook automatisch aan de behoorlijke punten. Later heb ik ook nog een cursus bouwkundig tekenen gevolgd (voor de fun)

Ik tekende wel graag en iets dat je graag doet, dat doe je ook meestal iets beter dan het gemiddelde, dacht ik dan. (net zoals met sporten) Maar ik wilde dat beetje "zuiver aangeboren ruw talent" zo origineel mogelijk houden dat ik nooit lessen gevolgd heb. Misschien een gemiste kans?

Nu ik wat ouder wordt denk ik soms: "Ik had misschien met wat scholing, net die zaken kunnen bijleren, die er nu voor zouden kunnen zorgen dat ik minder 'verhoudingsfouten' teken' of gezichten die geen juiste ouderdom weergeven". (want dat mislukt wel gemakkelijk) Ik tekende vroeger ook véél meer, dan nu in het elektronische tijdperk.

Gewoon omdat we zodanig gedigitaliseerd zijn, dat je bijna zou denken dat "selfmade handwerk" minderwaardig is. En ook wel, omdat ik de opkomst van de pc wel héél interessant vond en me er ook jaren mee bezig gehouden heb, (Office pakket) omdat dit mij beroepshalve meer vooruit kon helpen, dan tekenen.

Maar ik vind het nog wel eens leuk om terwijl ik ergens wacht, gewoon een stylo te nemen en op een blaadje iets te "kriebelen" wat in me opkomt. (uit de losse pols...) Maar ik zou het terug moeten opfrissen en iets vaker terug gaan doen. (wat ik ook nu van plan ben...)

Ik kan ook uren, van bewondering, staan kijken naar een kunstschilder (op vakantie) of een straatkunstenaar, die karikaturen tekent. Prachtig talent vind ik dat, waar ik gezond jaloers op ben.

Ik verzamelde door de jaren heen wel enige (al dan niet mislukte) tekeningen en kleine schilderijtjes in onderstaande album. (klik op de link)

Bekijk hier even mijn verzameling.