Auto's. Ik heb ze altijd leuk gevonden
De auto in de jaren '60 was nog niet zo alom vertegenwoordigd als nu, maar mijn ouders hadden een zaak (De MINI MARKT) en voor hen was een auto onmisbaar voor hun winkel. Ik speelde niet alleen met autootjes toen ik klein was, maar ik reed ook graag mee met de auto. Mijn ouders hadden dan ook (voor de zaak) verschillende auto's, die ik zag passeren in de jaren '60 - '70.
Opel Kapitän van de jaren '60
Opel record station wagon rond de jaren 70
Volkwagen T2 - busje
Honda Accord rond de jaren '80
Al vanaf mijn 14-15 jaar, croste ik met Berty van Acker, met auto's op een open weide. Berty was de zoon van een garagist. Een zalige tijd. We reden al met de auto, maar waren nog veel te jong. Vandaar dat het zo kriebelde om 18 jaar te zijn en "echt te mogen rijden" op de baan ipv op een akker te oefenen. (een prachtige leerschool trouwens)
1978: Eindelijk 18 jaar en mijn eerste eigen auto. Een Honda Civic 1200cc benzine. Je beseft nu pas, hoe de modellen verandert zijn. Toen was dat een mooi autootje! Haha.
1979: In het leger had ik geluk, dat ik opgeleid werd tot "chauffeur zwaar vervoer" (Polybrand voertuigen) en ik veel mocht rijden. Ik had al mijn rijbewijs B, maar moest daar een streng militair examen praktijk afleggen voor mijn rijbewijs CE. (vrachtwagen met aanhangwagen.) Een zalige periode met veel ervaring in vele soorten voertuigen.
De M.A.N. vrachtwagen - 6 Ton - In Heverlee (Leuven)
Mijn Honda Civic (mijn eerste privé autootje), waar ik vaak mee naar het leger reed in die tijd, heeft dienst gedaan, tot ik in 1982 (+/-) mijn lief leerde rijden (nu mijn huidige vrouw) en we er samen mee in de gracht gesukkeld zijn. "Per Total" zoals ze zeggen. Voor de liefde moet je ook iets over hebben hé?
1982: Toen was ik gek op een Mazda 323 GT. In die tijd een vrij 'vinnig' autootje. Mijn neef had een garage en vandaar werd de interesse gewekt voor Mazda. Dit was de wagen die we hadden als pas getrouwd koppel. We woonden toen in de Ciamberlanidreef in Beveren in die blokken en onze auto had een staanplaats in de 'ondergrondse' garage van die blokken. Ik denk dat het 1986 (+/-) moet geweest zijn, dat ik 's morgens met de vroege stond. Ik ging naar mijn auto in de ondergrondse parking, maar "HIJ WAS GESTOLEN". (desondanks alle moeite, nooit meer terug gevonden.)
Herinnering: Onderweg naar Joegoslavië in 1984
In die tijd wilden we ook wat sparen en gingen we met de tent of de karavan op vakantie. Vermits ik bang was voor een nieuwe autodiefstal (want dat achtervolgt je een hele tijd) kocht ik onze eerste "tweedehands" DIESEL. Een Opel Ascona 1.6 Liter. Een trage trekker, die niemand wil stelen, omdat er niks sportief aan was. Budgetbeheer vond ik voornaam, dus ik liet me niet verleiden tot een nieuwe. Tenslotte is een auto een verloren kapitaal, waar je niet rijker van wordt. En ik sleutelde ook graag zelf aan mijn auto. (onderhoud) Vroeger kon dat veel gemakkelijker dan vandaag met al die elektronische rommel. (die steeds hapert.)
We hadden de smaak van het kamperen te pakken in die tijd en begonnen te dromen van een karavan, die we dan ook nadien aanschaften (ook een 2e hands koopje) Een Adria. Een vrij bekend merk in de Karavanwereld. Ik knapte die wat op, zodat hij aan ons wensen voldeed en gingen er mee op vakantie. Maar na 1 vakantie (we trokken meestal naar Spanje) bleek dat die Ascona toch iets te licht was in de bergen en schakelden we nadien over op een zwaardere Opel.
In die tijd de legendarische en 'niet kapot te krijgen' Opel Record 2.2 Diesel. Een echt ras-trekpaard. Ik kocht hem eveneens 2e hands bij (in die tijd al) CARDOEN. Toen nog bekend als een garage, waar je "moest oppassen wat je kocht". Maar ik liet een VAB-test uitvoeren en het bleek dat deze auto nog in prima staat was voor vele kilometers. En...dat is achteraf ook gebleken.
Opel Record 2.3 Diesel
Hier hebben we wat reisjes mee 'getrokken'. Onze Adria (karavan) deden we na enkele jaren "opgeknapt" van de hand voor méér dan zijn oorsponkelijke aankoopprijs. Beetje zaken doen hé! We kochten ons nadien een nieuwe karavan. Een GRUAU (een identiek model van Burstner.)
We hadden ons huisje altijd bij. (gezellig)
Op Camping "Molenheide" in de Limburg op weekend.
Onderweg naar Spanje - Costa Brava/Dorada was zowat de vaste streek.
Die Opel record was een sterke en ruime auto. Maar ook daar hadden we wat pech mee. Op een goede dag werd ik aangereden in het centrum van Beveren, door een mevrouw met een zware Pontiac. Ik had voorrang, maar dat 'mensje' had me niet gezien, zei ze en ramde onze auto vlak in de bestuurderskant in mekaar. Deze sloeg rond in een rij geparkeerde auto's aan de kerk en daar stonden we dan. Een kromme kapotte auto. Hij werd "per total" verklaart, door de verzekering, maar hier ging ik niet mee akkoord.
Ik was in mijn recht en ging geen nieuwe kopen omdat iemand niet goed oplette. Dus ik heb erop aangedrongen om hem te laten maken in dezelfde staat. En dat is dan ook, na veel discussie gelukt. Er zijn weken werk aan geweest en ik ben zelf nog gaan mee helpen om er nog mee op vakantie te kunnen trekken. Ik had hem nodig voor de karavan.
Nadien heb ik er dan toch nog een paar jaar mee gereden (het beste was er wel af) en daarna verkocht. Dat was een sterk beestje, dat goede diensten geleverd heeft. Je ziet een tweedehands is niet altijd slechter dan een nieuwe. Daar was ik ondertussen al van overtuigd. Maar ik kon er zelf ook wel wat aan sleutelen qua onderhoud. Dat maakt het goedkoper.
Nadien heb ik er dan toch nog een paar jaar mee gereden (het beste was er wel af) en daarna verkocht. Dat was een sterk beestje, dat goede diensten geleverd heeft. Je ziet een tweedehands is niet altijd slechter dan een nieuwe. Daar was ik ondertussen al van overtuigd. Maar ik kon er zelf ook wel wat aan sleutelen qua onderhoud. Dat maakt het goedkoper.
1993: Toen hebben we een vliegreis gemaakt (10 jaar gehuwd) en waren we financieel al wat stabieler, dat we zeiden: "Vliegen en op hotel, is toch wel echt wat méér vakantie". Een beetje meer bediend worden vonden we ook leuk. Dus...kort daarna hebben we onze karavan verkocht voor nog een mooie prijs aan lieve mensen die ook kampeerden. Vanaf toen waren het hoofdzakelijk vliegvakanties en weekendjes.
Onze volgende auto was een Ford Sierra 2.3 Diesel (2e hands van mijn nonkel) Afbeeldingen ben ik nog aan het zoeken.
Daarna een Mercedes 250 Diesel (2e hands overgenomen van mijn ouders)
1998: De volgende was een Mercedes C200 Een recente 2e hands. Vroegtijdig overgenomen van mijn nonkel die spijtig genoeg overleden was. Die was zo goed als nieuw en heeft 12 jaar dienst gedaan.
2010: toen ik hem overliet aan de garage.
Ondertussen was het 2010 en woedde de financiële crisis. De garages hadden grote stocks omdat de autoverkoop was afgenomen. Tijd dus om nog eens een nieuwe auto (met korting) te kopen naar mijn zin en voor mijn 50e verjaardag. Ik zocht een SUV met veel ruimte en ook een auto met wat power. Want uiteindelijk is een krachtige motor de levensduur van je auto. Uiteindelijk werd het een HYUNDAI SANTA FE 2.2 Turbo Diesel. (2x4) en tevens mijn eerste 'automaat'.
Ik stond eerst wat weigerachtig tegenover een automatische transmissie, maar na een proefrit besefte ik al dat ik dit binnen de week niet meer zou kunnen missen. Ik wil nooit geen 'manueel geschakelde' bak meer nu.
Rijden werd nog leuker en niet alleen dat. Ook reizen, laden en verhuizen werd een zaligheid. Ondertussen heb ik hem al méér dan 10 jaar. De meest praktische die ik ooit al had.
Misschien binnen enkele jaren nog "een laatste goede" aanschaffen (rijden is nog altijd een hobby van mij). Ik ben ondertussen al 60 we kunnen misschien nog wel één degelijke auto verslijten om mee rond te trekken. Eens we met pensioen zijn en nog meer "uit ons kot" (uitspraak van 2020) gaan komen.
Reacties
Een reactie posten